Πέρασα εκπληκτικά! Πρώτη φορά επισκέφτηκα την Κωνσταντινούπολη, ένας προορισμός μαγικός και ονειρεμένος. Εκπληκτική η Αγ. Σοφιά, η συγκίνηση δε,την έκανε στα μάτια μου να μοιάζει ομορφότερη. Η αλήθεια είναι πως την έχουνε λίγο εγκαταλελειμμένη, όμως το εσωτερικό με το ψηφιδωτό στον ψηλότερο τρούλο της Παναγίας με τον Χριστούλη στην αγκαλιά της είναι μαγευτικό καθώς επίσης και όλα τα υπόλοιπα ψηφιδωτά, με τα ελληνικά γράμματα επάνω. Και δεν μπορεί παρά να σου περάσει από το μυαλό πως ότι κι αν γίνεται η ιστορία μένει αναλλοίωτη στον χρόνο.
Χιόνι πολύ. Λάτρεψα πολύ και τις αγορές της, ένα μεγάλο πολύχρωμο παζάρι με λογιών λογιών πράγματα,αναμνηστικά,γυαλικά,χαλιά αλλά και πολύχρωμα μπαχάρια,λουκούμια και μυρωδάτα τσάι με γεύσεις ροδιού και μήλου. Η προσέγγιση των πωλητών, η γενικότερη φιλοξενία, οι μυρωδιές και τα χρώματα σε ταξιδεύουν και σου δημιουργούν μία αίσθηση σαν να περπατάς σε παραμύθι. Στην Κωνσταντινούπολη γιορτάσαμε και τα γενέθλια του καλύτερου μου φίλου, βρέθηκα σε μια πολύ όμορφη παρέα, από αυτές τις ελπιδοφόρες που χαίρεσαι πραγματικά να γνωρίζεις και που σου αναζωπυρώνουν την διάθεση και την ελπίδα για πραγματική επικοινωνία. Ήταν πανέμορφα και αυτό το ταξίδι ήταν καταλυτικό για την διάθεσή μου που άρχισε δειλά δειλά να γίνεται ρόζ και εύχομαι να καταλήξει κόκκινη πάλι! Το κείμενο αυτό ξεκίνησα να το γράφω εχθές αλλά λόγω υποχρεώσεων το ολοκληρώνω σήμερα και χαίρομαι που νιώθω ακόμα χαρούμενη. Γιατί είμαι καλά, εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι, γιατί πέρασα υπέροχα, γιατί το να ταξιδεύω για μένα ισοδυναμεί με την ίδια την Ζωή, γιατί η ελπίδα μου και η πίστη μου ευτυχώς δεν εξαντλούνται εύκολα και κυρίως γιατί σε σκέφτηκα λιγότερο από άλλοτε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου